Dünya üstünde varlığını bildiÄŸim ama bulamadığım ÅŸeylerden bahsedeyim… Senin için, sana yazdıklarımdan. Hayatlarından geçerken “biz” olmuÅŸ diÄŸer kadınlara da yazdığım gibi, gün geldiÄŸinde bir yerlerden senin için deyazılmış, altında tarihi; imzası yer edinmiÅŸ kağıtlar çıkacak. Ve ben onları ÅŸimdiden benim dahi bulamayacağım yerlere saklayacağım. Ben bulamayacağım. Bu filmin içindeki yaÅŸlı adam rolündeki tiplememi uzaktan izleyip, sana olan cümlelerimi genç eller tutacak; güzel gözler süzüp okuyacak ve gün gelecek, seni seviÅŸlerimi benden daha çok bilen  onlar da olacak.

Yazdıklarımı merak eden sana, sayfalarca benden ve sayfalarca senden bahseden nutuklar atacağım. Dilime vursa, ne sen anlar ne de ben anlarım bu tümceleri ama kağıtlarda öyle olmayacak. Ağacında büyülenmiş kağıtlara seni koyacağım, görünmez olacaklar ve sevgili gün geldiğinde artık sana da sayfalarca yazılar yazmış, kalemimin sürttüğü her yere adını bensel bir dille hecelemiş olacağım. Yanına gelip, yanağından bir öpücük konduracağım. Gökyüzüne bakacağım ve gün gelecek bende bir gün şimdiden bakıp izlediğim o güzel yıldızların arasında kendimce yerimi alacağım!

Geriye kalan, senin de sayfalarca “ben” olan kağıtların ve “biz” olan yazıların; hikayelerin; cümlelerin olacak. Ve artık sana da sayfalarca, hizasız duygular; betimlemesiz dünyalar; boÅŸ kağıtlar bırakacağım. Giden bedenler ve bırakılan duygular kalacak bizden sonra neydiÄŸi belirsiz olacak Dünya’da ve benden sonra da elbet birisi, baÅŸkaları için sayfalarca yazılar karalayacak. Dünyanın yeri her daim belli, bizim yerimizde her daim dolmuÅŸ olacak; ama senin bendeki yerin ise; ne sayfalarca ifade edilebilir ne de her ÅŸeyin yazıyla baÅŸladığı tarih gibi kaydı tutulabilir olacak, emin ol ki dolmayacak.