Bir yolculuk düşünün… Daha baÅŸlarken bulunduÄŸunuz durumdan ötürü bitmesini istediÄŸiniz, omuriliÄŸiniz o günlük izinde olup sizi dik tutucağına at misali belden ayakta durmaya durmaya çalıştığınız bir yolculuk… Düşünmemek bile daha iyi galiba 🙂 Peki, tam bu duruma “alıştım…” dediÄŸiniz anda hayatın silsilesini yediÄŸiniz bir hareketle daha karşılaşırsanız ozaman ne düşünürsünüz?.. Daha ilk cümleyi düşünmeden ikincisine geçtiyseniz düşünmemiÅŸsinizdir. Fakat ilkini düşünüp durumun vahim olduÄŸunu sezdiÄŸiniz anda ise bu cümleden sonra nasıl biÅŸey gelebiliceÄŸini düşünmek bile istemezsiniz 😉 Peki tamam, bu cümle ne ve bünyedeki etkisi ne ozaman… Hemen diyelim…

Bitip tükenmeyen yolculuÄŸun, bozuk teybinden çıkan ses… Daha uygunu “ismail ..“adlı,üçüncü sayfa haberlerinde katledilen ya da katleden, tecavüzcü ya da masum kiÅŸilerin adlarını şeritli resimleriyle gösterirken yayınlanan haberlerdeki gibi “YK.” soyisimli ÅŸahsın söylediÄŸi bir parça… Tamam diyorsunuz… “Düşünmücem…” Ve bu uÄŸurda bu durumu kabullenip duymamazlıktan geliyorsunuz, dikkatinizi bile çekmiyor… Ta ki… O lafa kadar… Kulağınızın içini kemiren o lafa kadar… “Amca OÄŸlu Ä°smail” öyle rahat ki “Allah Belanı Versin!” diyor, o rahatlıktan ötürü bende “Amca oÄŸlu…” diyorum… Ä°lk defa duymadım tabi ki bu zilzileyi… Fakat omuriliÄŸinize doÄŸru iki kiÅŸi ayakta kalmak için baskı yapıyorsa, ve bu baskıyı görmeden belediye hala o arabaları kullanıyorsa, yolda 50 km/saat ile gidip 20 km’lik yolu 40-45 dakika da alırsa ne düşünürdünüz? Tabiki ilk ikisini düşünmediyseniz, üçüncüsünü de düşünmezsiniz 🙂