Rüyaların ötesinde güzel bir yerler olduğunu düşünmek…

Ne kadar çocukca ve masumsa, bir o kadar da imkansız ve sıradışı bu büyük,büsbüyük Dünya’da… Atılan bir adımın kanalizasyon çukuruna denk gelmesiyle kararan hayatların olduğu, yolda masumca duran kedileri şuursuzca tekmeleyen insanların yaşamaya çalıştığı, filmlere konu olan zengin ile fakirin bir arada olup birbirlerine aşık olduğu bir dünyanın, görmediğim ve bilmediğim şehrinin prensi…

Bu sözler sana…

Gelip geçerken şu garip zaman, hem kendini hem de hayatını yıpratışın ve artık kirlilikle boğuşamayan,okullarında “Bir Dünya bırakın biz çocuklara…” adlı şarkının dahi artık çocuklar tarafından telaffuz edilmediği Dünya’da ne yapıcaksın? Bu Dünya’ya neler katıcaksın ey prens!

Hangi Krallıkla şavaşıcak… Kimlere arkanı rahatça dönebiliceksin… Kutuplardan basık olan Dünya artık hepimizin hayatlarını basıklaştırırken, bir plan yapıp yolun yarısına geldiğinde karşına çıkan kafa karıştırıcı hayat seni ve o özene bezene yaptığın planları değiştirmicek mi? Ve ya en acımasızı başına gelip yok etmicek mi?

Kime karşı sevgilerin olucak karşılıksık ve hangi yıldıza bakıcaksın sevdiceğinle bulutsuz bir gecede… Sen bunlara uzaksın prens…

Ne sen beni tanıyorsun ne de ben seni… Ama yaşadığımız dünyanın koşulları bunlar, göz ardı etmeden geçen zamanlar bunlar… Bir adım uzaklaşınca, bir kadın yakınlaşmak… Ve yağmur altında inleyen şehir… Tek bir cinsin egemen olduğu,ama milyonlarca cinsin bir arada yaşadığı canım Dünya…

Bunların hepsine karşı cephe almış olan sen… Ölüceğini bile bile cepheden tereddüt etmeden çıkan sen… Bu sözler sana… Prense ve bana…

Kendime haykırışın simgesidir bu yazı… Kimse üzerine alınmaya!!!